Het bestuur van de stichting bestaat uit mensen met een
migratieachtergrond. Mensen die ooit zelf hebben ervaren hoe
ingewikkeld het is om in een ander land, met een andere taal en een andere cultuur, een bestaan op te bouwen.
De voorzitter en penningmeester van de stichting Company of
Friends is Adnan Ibrahimović. Adnan begon na zijn vlucht uit Bosnië Herzegovina een carrière als profvoetballer. Daardoor was hij in staat zin familie uit de oorlog naar Nederland te halen. Door een blessure stopte zijn voetbalcarrière helaas abrupt, maar met veel studie en doorzettingsvermogen ronde hij zijn masteropleiding in Financial Decision Making af en doceert hij nu dit vak op de Hogeschool van Rotterdam.
De eerste secretaris van het bestuur, July Olij, heeft Cultuur,
Organisatie en Management gestudeerd aan de Vrije Universiteit
Amsterdam en heeft ruime ervaring met het werken met irreguliere migranten, vreemdelingenbeleid en het verbeteren van werkprocessen. Deze ervaring zet zij ook in voor Company of Friends.
De tweede secretaris van het bestuur, Rudolf Oosterbaan.
Geboren en getogen in Amsterdam, maar met Braziliaanse
achtergrond. Rudolf is een polyglot die al meer dan 15 jaar in de ICT-branche werkt.
De Stichting Company of Friends is te Amsterdam opgericht op 10
september 2018 en staat ingeschreven in de Kamer van Koophandel
onder nummer 72559292.
De stichting heft – met uitsluiting van winstoogmerk – ten doel:
Directie van het bureau wordt gevoerd door Joquebede
Mesquita Siqueira.
Op 1 oktober 2019 heft Stichting Company of Friends op verzoek van de Dienst Terugkeer en Vertrek van het Ministerie van Justitie en Veiligheid en project ingediend voor en projectsubsidie van €150.000,-. Deze aanvraag is afgewezen op 13 november 2019
omdat DT&V verwacht dat wij de doelstellingen niet kunnen halen en ok de financièle draagkracht missen.
Wij zijn het hier niet mee ens, we hebben uitgebreide contacten. Bovendien hebben de we de aanvraag gedaan in overleg met het Ministerie, juist om dit soort beslissingen te voorkomen. Ook heeft
Accompanied zich voor €20.000 garant gesteld om dit project it te kunnen voeren. Tegen deze beslissing teken wij daarom op 12 december 2019 bezwaar aan, in de verwachting dat dit een
administrative fout is van DT&V.
De hoorzitting is op 20 januari 2020 een hoorzitting en de sfeer is onaangenaam. Wij mogen geen vragen stellen, dat mag alleen DT&V.
De bezwaarcommissie heeft wetteliik zes weken de tijd om een beslissing te nemen, maar mag dat met nog eens zes weken verlengen. Dat don zij ok. De nieuwe uiterste beslisdatum is 16
maart 2020.
DT&V stopt echter de communicate eenzijdig en ook weigert deze afdeling van het Ministerie van Justitie en Veiligheid om a 12 weken, na de uiterste beslistermijn, een beslissing te nemen. Zelfs ons
verzoek om en verslag van de zitting bij de bezwaarcommissie, wordt genegeerd.
Wij volgen het geijkte pad tegen ambtelike willekeur en volgen de regels. Wij tekenen daarom bezwaar aan tegen de gang van zaken bij de Ombudsman. Echter, ook de Ombudsman krijgt gen uitspraak te
horen en wordt afgewimpeld.
Daarop dienen wij op 27 april 2020 en “Formulier dwangsom bij niet
tijdig beslissen” in. Ook hierop wordt door DT&V niet gereageerd. De
dwangsom word niet betaald, wij worden volledig genegeerd.
Een laatste optie is beroep aantekenen bij de rechtbank. Dat doen we dus. Dat werkt een beetje, de dwangsom wordt nu snel betaald en er wordt beloofd dat er een besluit wordt genomen. Niet verrassend is het besluit negatief. We besluiten het beroep voort te zetten. Dit is een lang en uitzichtloos traject waarvan en uitspraak pas ver na de bedoelde projectperiode zal vallen. Er is eind 2021 nog geen zicht op een voortgang in de beroepsprocedure.
